zaterdag 7 januari 2012
verbindingsroute: 154km
special stage: 419km
Een overvloed aan duinen
Hoewel het begin van de special stage, die zal gaan langs heuvels en cactussen, misschien eenvoudig lijkt, zal de lus de grootste uitdaging van de week worden.
Het grote aantal kilometers dat gereden is sinds Mar del Plata beginnen hun tol te eisen. En dat precies op het moment dat de ene duin na de andere zich laat volgen. De laatste reeks van duinen moet worden overgestoken, zo dichtbij en toch zo ver weg van het bivak, dat is vervoerd naar het midden van de woestijn.
Gelukkig voor de laatkomers, die hun tenten op moeten zetten, laten de reglementen toe dat ze tot 6 uur s’-morgens kunnen binnenkomen op de rustdag.
Zaterdag 7 januari 2011
Vandaag voor de rijders een zware dag en voor ons als ondersteuning een rustige dag.
De rijders moesten vanmorgen rond 10 uur starten voor een rit van kleine 600 km, hier rondom Copiapo. Een verbinding van ruim 150 km en een speciaal van bijna 420 km.
De special die voor vandaag gepland staat is wel heel speciaal omdat er een groot gedeelte over duinen gaat. Met als slot de spectaculaire afdaling, die u wellicht wel ooit eerder op tv gezien heeft, naar het bivak. Deze laatste afdaling is een duin van 1200 meter hoog. Prachtige beelden levert dat op en dit is naast het bivak en een van de weinige momenten dat wij kunnen genieten van de wedstrijd. Vanmiddag waren wij er in ieder geval getuige van dat alle koplopers, waaronder Gerard de Rooij, zich met geweld naar beneden lieten vallen.
Als je voor deze duin staat te kijken dan verwacht je ieder moment dat een van de auto’s of motoren gaat rollen.
Omdat wij enkele dagen op hetzelfde bivak verblijven, hadden wij de ondersteuning het gemakkelijk. Geen kilometers maken, wat boodschappen doen en de in de afgelopen dagen veroorzaakte rotzooi opruimen. En natuurlijk genieten van de wedstrijd, dit hebben wij uitgebreid gedaan want ik schat dat wij ongeveer een uur of 5/6 op de piste gestaan hebben en ik geloof niet dat er iemand bij is die zich niet verbrand heeft.
Voor de mannen in de wedstrijd was het vooral van belang om voor dat het donker werd binnen te komen. Want rijden in de duinen als het aardedonker is, is haast een onmogelijke opgave. Helaas is dat allebei de teams niet gelukt.
Zojuist, rond de klok van 11 uur ’s-avonds hebben wij een telefoontje van Hellen gehad dat Egbert via de satelliettelefoon gemeld heeft dat zij, Carlo en Egbert, de nacht in ieder geval in de duinen doorbrengen.
Van Aart, Gert-Jan en Michel, hebben wij nog niets vernomen, maar wij verwachten eigenlijk dat hij nog binnenkomt.
Dit wordt morgen vervolgd.
Terug naar het overzicht
Dag 7
stage 7: COPIAPÓ – COPIAPÓverbindingsroute: 154km
special stage: 419km
Een overvloed aan duinen
Hoewel het begin van de special stage, die zal gaan langs heuvels en cactussen, misschien eenvoudig lijkt, zal de lus de grootste uitdaging van de week worden.
Het grote aantal kilometers dat gereden is sinds Mar del Plata beginnen hun tol te eisen. En dat precies op het moment dat de ene duin na de andere zich laat volgen. De laatste reeks van duinen moet worden overgestoken, zo dichtbij en toch zo ver weg van het bivak, dat is vervoerd naar het midden van de woestijn.
Gelukkig voor de laatkomers, die hun tenten op moeten zetten, laten de reglementen toe dat ze tot 6 uur s’-morgens kunnen binnenkomen op de rustdag.
Korte update
Binnen
Gelukkig zijn ze binnen ( 4.00 uur) Helemaal gebroken, maar wel voldaan, deze dag volbracht, Morgen meer.Verslag
Zaterdag 7 Januari
Zaterdag 7 januari 2011Vandaag voor de rijders een zware dag en voor ons als ondersteuning een rustige dag.
De rijders moesten vanmorgen rond 10 uur starten voor een rit van kleine 600 km, hier rondom Copiapo. Een verbinding van ruim 150 km en een speciaal van bijna 420 km.
De special die voor vandaag gepland staat is wel heel speciaal omdat er een groot gedeelte over duinen gaat. Met als slot de spectaculaire afdaling, die u wellicht wel ooit eerder op tv gezien heeft, naar het bivak. Deze laatste afdaling is een duin van 1200 meter hoog. Prachtige beelden levert dat op en dit is naast het bivak en een van de weinige momenten dat wij kunnen genieten van de wedstrijd. Vanmiddag waren wij er in ieder geval getuige van dat alle koplopers, waaronder Gerard de Rooij, zich met geweld naar beneden lieten vallen.
Als je voor deze duin staat te kijken dan verwacht je ieder moment dat een van de auto’s of motoren gaat rollen.
Omdat wij enkele dagen op hetzelfde bivak verblijven, hadden wij de ondersteuning het gemakkelijk. Geen kilometers maken, wat boodschappen doen en de in de afgelopen dagen veroorzaakte rotzooi opruimen. En natuurlijk genieten van de wedstrijd, dit hebben wij uitgebreid gedaan want ik schat dat wij ongeveer een uur of 5/6 op de piste gestaan hebben en ik geloof niet dat er iemand bij is die zich niet verbrand heeft.
Voor de mannen in de wedstrijd was het vooral van belang om voor dat het donker werd binnen te komen. Want rijden in de duinen als het aardedonker is, is haast een onmogelijke opgave. Helaas is dat allebei de teams niet gelukt.
Zojuist, rond de klok van 11 uur ’s-avonds hebben wij een telefoontje van Hellen gehad dat Egbert via de satelliettelefoon gemeld heeft dat zij, Carlo en Egbert, de nacht in ieder geval in de duinen doorbrengen.
Van Aart, Gert-Jan en Michel, hebben wij nog niets vernomen, maar wij verwachten eigenlijk dat hij nog binnenkomt.
Dit wordt morgen vervolgd.
Terug naar het overzicht